مقدمه: محققان ترکیب درمان فراشناختی و روان‌پویشی را رویکردی مفید در درمان اختلالات روان‌شناختی مفید می‌دانند. بر این اساس، پژوهش حاضر با هدف طراحی و امکان‌سنجی پروتکل درمان فراشناختی تحلیلی برای افزایش توانمندی ‌«من» و کاهش اضطراب و افسردگی پرستاران بخش‌های کووید19 انجام شد. روش: پژوهش حاضر از نوع پژوهش‌های کیفی و اکتشافی بود. جامعة آماری شامل کلیة متخصصان روان‌شناسی بود و نمونه‌ای متشکل از 36 نفر به صورت هدفمند انتخاب شد. پس از بررسی ادبیات پژوهش برای استخراج عوامل آسیب و درمان، با 10 متخصص مصاحبه انجام شد. همچنین، نسبت روایی محتوایی و شاخص روایی محتوایی عوامل آسیب و درمان در گروهی متشکل از 14 متخصص بررسی شد. در ادامه، نسبت روایی محتوایی و شاخص روایی محتوایی جلسات درمان و امکان‌سنجی پروتکل درمان، با 12 متخصص ارزیابی گردید. نتایج: نتایج نشان دادند که مؤلف‌های آسیب، مؤلفه‌های درمان و جلسات درمانی، از روایی محتوایی مناسبی برخوردارند. همچنین، نتایج امکان‌سنجی نشان داد که پروتکل درمان فراشناختی تحلیلی از مقبولیت، تناسب، کاربردپذیری، تقاضا، یکپارچگی، قابلیت انطباق، منابع ، قابلیت اجرا و تعمیم‌پذیری خوبی برخوردار است. بحث و نتیجه‏‌گیری: باتوجه‌به اینکه مؤلفه‌های آسیب، مؤلفه‌های درمان و پروتکل درمان فراشناختی تحلیلی از روایی خوبی برخوردار است و همچنین این پروتکل از مقبولیت، تناسب، کاربردپذیری، تقاضا، یکپارچگی، قابلیت انطباق، منابع و قابلیت اجرا و تعمیم‌پذیری مناسبی برخوردار است، می‌توان آن را به عنوان یک مداخلة بالینی مناسب ارزیابی کرد. بنابراین، بررسی تأثیر و اثربخشی این پروتکل به پژوهشگران توصیه می‌شود. همچنین، به روان‌شناسان و مشاوران توصیه می‌شود از پروتکل درمان فراشناختی تحلیلی برای توانمندسازی ‌«من» و کاهش اضطراب و افسردگی مراجعان، به خصوص پرستاران، بهره ببرند.

https://cpap.shahed.ac.ir/article_4628.html